Yine bir takım sağlık problemleri, yine bir döngü...Dönüp dönüp benzerleri yaşamak kader mi, yoksa hayat tam da bu mu? Annem pek iyi değildi, gerçi henüz pek bir gelişme sağlayamadık ama, en azından adı kondu, sonrası...Sonrası biliyorsunuz işte, öyle ya da böyle, hepimiz yürüyoruz o yere, doğumlar, düğünler, vedalar, döngü aynı döngü işte..
Fularım da böyle, çıkışı olmayan bir labirent, bir yere varmayan bir yol..Farklı renkte ama aynı desende
iki kumaşımı birbirine diktim. Havalı durdu, nerede nasıl başlayıp, nasıl bittiği anlaşılmayan bir şıklık oldu...Kendi gözüme hoş görüneyim diye, ceketlerin içine şıklık olsun diye, göreceğimiz güzel günler varsa önümüzde, hazırlıksız yakalanmayalım diye..Geceyi gündüzler, kışı yazlar takip eder, hayat bir döngüdür akıp gider diye...
Merhaba tekrar, özlemişim...
No comments:
Post a Comment